Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
idiocieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, idiociećeję, idiociećeje, idiociećciał, idiociećcieli {{/stl 8}}– zidiocieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić rozum; stawać się idiotą; głupieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zidiocieć do reszty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
idiocieć — ndk III, idiociećeję, idiociećejesz, idiociećej, idiociećciał, idiociećcieli «stawać się idiotą, stawać się coraz głupszym; głupieć» Idiocieć na punkcie stroju, fryzury … Słownik języka polskiego
zidiocieć — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z idiocieć]{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}idiocieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
idiocenie — n I rzecz. od idiocieć … Słownik języka polskiego
zidiocieć — [wym. z idiocieć] dk III, zidiociećeję, zidiociećejesz, zidiociećej, zidiociećciał, zidiociećeli, zidiociećciały, zidiociećciali «stać się idiotą, głupcem; zgłupieć» Zidiociały narkoman. Zidiocieć na punkcie strojów. Co ty wyprawiasz!… … Słownik języka polskiego
